Önden Giden Atlılar (Osman Sarı ve Şiirleri)

Issız sıcak çölleri

Karşı karlı dağları

Çoktan aşıp gittiler

Kayboldular uzakta

Önden giden atlılar

Ben burada kaldım böyle
İşleri aceledir

Çok uzundur yolları

Bense geride kaldım

Yetişemedim size

Önden giden atlılar
Gittiler hep gittiler

Aştılar kızgın çölü

Toprak tükendi bir gün

Denize ulaştılar
Çektiler dizginleri

Kendileri dursa da

Atlar duramadılar

Çaresiz kalıp birden

At sürdüler denize

Önden giden atlılar
Önlerinde okyanus

Kızgın bir çöl arkada

Asıl içlerindedir

Zaptedilmez bir deniz

Önden giden atlılar
Teknik değişti diye

Bıraktılar atları

Atlarsa bu kıyıda

Sanki sevgili gibi

Onları beklediler

Günlerce beklediler
Yeri yırtar ayaklar

Göğe fırlar başları

Nerden çıktı bu deniz

Bizi ayıracaklar

Önden giden atlardan
Sevgiliden daha zor

Ayrılmak bu atlardan

Buğulanmış gözlerle

Geri dönüp onları

Gemilere aldılar

Önden giden atlılar
Üç gün duramadılar

Yaptıkları gemide

Karşı kıyıda yeni

Güzel atlar buldular

Yaktılar gemileri

Önden giden atlılar
Vardılar Kurtuba’ya

İnmediler atından

Gülle karşılandılar

Ne güzel atlar bunlar

Bunca yol çiğnediler

Çiçek çiğnemediler

Önden giden atlılar
Önden giden bu atlar

Seni gördüler kalbim

Sahabe atlar bunlar

Dünyanın beklediği

Önden giden atlılar

Önden giden atlılar

Osman Sarı

Sayın Osman Sarı’nın beni en etkileyen şiiri ile başladım konuya tüm şiirleri çok güzeldir....

OSMAN SARI KİMDİR ? :

1946 yılında Kahramanmaraş’ın Sarımollalı köyünde dünyaya geldi. İlköğretimini bu köyde, orta öğretimini K.Maraş’ta tamamladı (1968). Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi’nden 1973 yılında mezun oldu. Çalışma Bakanlığı’nda İş Müfettişi olarak çalıştı. 1979 yılından beri (İTÜ) Sakarya Üniversitesi’nde öğretim elemanı olarak çalışmaktadır. Halen Sakarya Üniversitesi, İİBF, Çalışma Ekonomisi ve Endüstri İlişkileri Bölümü, İş ve Sosyal Güvenlik Hukuku Ana Bilim Dalında Yardımcı Doçent olarak çalışma hayatına yönelik hukuk dersleri vermektedir. Evli ve üç çocuk sahibi olan Osman Sarı’nın şiir ve yazıları Gonca, Çıkış, Defne, Edebiyat, Diriliş, Mavera, İlim ve Sanat Dergilerinde yayınlandı. Yayınlanmış Eserleri: 1.) Bir Savaşçıdır Kalbim. 2.) Aydınlar İhaneti. 3.) Önden Giden Atlılar. 4.) Türkiye’de İşyeri ve Sendika Denetimi

Haber Versem Toprağa
I.
Bütün varım toplasam sonra varsam toprağa

Hepsin üstüne atsam ve savursam toprağa
Ere geç basar bağrına sevgili gibi beni

Ne denli meydan okur gibi dursam toprağa
Elbet bilir uğruna niçin öldüğümüzü

Ve bir bir söyler bana bir gün sorsam toprağa
Anlatsam üzerinde ne olup bittiğini

Çıkar toprak olmaktan haber versem toprağa
Kimse karşı koymaz alır götürür bir bir

Çeker beni ne denli göğüs gersem toprağa
Uğraşıp biriktirip döksem alın terimi

Bir özgürlük evreni varıp kursam toprağa
II.
Bütün varım toplasam sonra varsam toprağa

Senin çağınla olsam senle girsem toprağa
Senin doğduğunu ve geldiğini senin

Atılır yerden yere haber versem toprağa
Bulsam ve saptasam bir bir ayak izlerin

Öpsem öpsem ve sonra alnım vursam toprağa
Kutlu ayaklarındır değdi diye sevgili

Yalnız senin adına bir kapansam toprağa
İncinmesin diye sen taşlara dikenlere

Diz çöküpte önünde ve yakarsam toprağa.
Osman Sarı

Hüzün Şiiri

Çöl çöl olmuş kalbimiz bir hal olmuş bize

Şam nerede bu akşam bir hal olmuş bize
Yağmalanmış kalbimin ülkesi

KudüsFilistin ve Endülüs bir hal olmuş bize
Buhara nerede ey baharı unutmuş kalbim

Şam nerede bu akşam bir hal olmuş bize
Sürülmüş sahipleri canım İstanbul’un

Tükenmiş gurbetlerde bir hal olmuş bize
Kurumuş ta içerden İstanbul çeşmeleri

Kalmamış bir damla su bir hal olmuş bize
Bizlere sunulmuş gerçi şarabı kevser

Nerdedir içenleri bir hal olmuş bize
Sen niçin susmaktasın ey şiiri şairin

Bu zulüm boğmuş bizi bir hal olmuş bize
Önümüzde uçuşan sayfaları tarihin

Savrulmuş dört bir yana bir hal olmuş bize
Geride paramparça bir şiir coğrafyası

yıkılmış viran olmuş bir hal olmuş bize
Çıkmaz olmuş nerdedir kahraman dergilerin

Kahraman sayfaları bir hal olmuş bize
Öpsek yeridir hüzünlü gözlerinden

Narin minarelerin bir hal olmuş bize
Kan gölleri içinde şimdi Filistin gülleri

Kapanmış Kudüs yolları bir hal olmuş bize
Derin uykular tutmuş bizi ey

Dağlar gürleyin bir hal olmuş bize
Ey bizi bekleyip bekleyip hüzünlenen çağ

Bir hal olmuş bize bir hal olmuş bize.
Osman Sarı

Kurşun Gazeli
Savaşa girdin kalbim bin yara aldı beni

Ne denli acı varsa aradı buldu beni
Seni bir bomba gibi taşımak bu göğüste

Bir Ebubekir kıldı bir Ömer kıldı beni
Kurmak bize düştü bu kalbi sökülmüş çağı

Buyruk en ağır yükün altına saldı beni
Atıldık kurşun gibi kentin alanlarına

Bir kaç put ve taş gördü birden irkildi beni
Parça parça bir yürek delik deşik bir bağır

Bir beş değil sevgili bin kurşun deldi beni
Bir de bakışlarındır kurşun gözlerin senin

Kılı kıpırdamadı el gördü geldi beni
Yine seni özlemek birikti bir dağ gibi

Ve yürüdü üstüme altına aldı beni
Bir katılık döşenmiş upuzun bulvarlara

Adım atar atmaz bir donma aldı beni
Böyle çıktım alana ve yürüdüm yürüdüm

Ne görebildi kimse ne anlayabildi beni
Ve put alanlarından geçtim İbrahim gibi

Bir savaş bildi beni bir eylem bildi beni.
Osman Sarı

Ölüm
Beklemiş beklemiş birden gelmiş ölüm

Sanki bin yıl beklemiş beni bulmuş ölüm
Kuşatmış her yandan bütün yolları tutmuş

Herkesi bir av gibi önüne katmış ölüm
Siz niçin böyle dimdik ayaktasınız dağlar

Sanki sizi görmemiş sizi unutmuş ölüm
Ey bir türlü doymayan gözleri zulmün

Seni de vurmak için pusuya yatmış ölüm
Ey zulüm denizleri köpürüp taşan

Her yanı tutmuş ölüm her yanı tutmuş ölüm
Nerede bir can varsa ağını atmış ölüm

Kendi hiç uyumamış bizi uyutmuş ölüm
Beklemiş beklemiş birden gelmiş ölüm

Sanki bin yıl beklemiş beni bulmuş ölüm.
Osman Sarı

Taş Gazeli
I.Taş taş değil bağrındır taş senin

Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin
Bir katılıktır dinamit söker mi yürekleri

Başın bir kez bu kalbe çarpmasın ey taş senin
Kazmayı kayalara değil kalplere vur ey

Ferhat niçindir kırdığın bunca taş senin
Anne seninle bağrın döğer gider mi acı

Hanidir Ferhad’dan aldığın ders taş senin
Sen de mi taşla bir oldun ey sevgili

İşitmez oldun beni kalbin taşdan taş senin
Ölüm sendendir bana nedir taşlamak beni

Bana güldür çiçektir attığın her taş senin
Gözünü dikme taşa işte parça parçadır

Şimşektir bir bakışın dayanır mı taş senin
Deprem değildir dağı ve beni sarsan

Bir bakışın komaz taş üstünde taş senin
Niçin çıktın dağlara evren çöl oldu leyla

Topuğun öpmek için toz oldu dağ taş senin
II.Taş taş değil bağrındır taş senin

Nereni nasıl yaksın söyle bu ateş senin
Ülkendir taş ve beton bu yanlışkent

Her gün bir yanın biraz daha taş senin
Taş alanlarıdır taş insanları taşır bir

Nereye gelsen ey aşk karşında bu taş senin
Uygarlık taşla taşımak çağlar üzre

Kolların bu denli güçlü müdür senin
Bir taş devridir ama bağışla beni

Niçin bunca geldim üstüne ey taş senin
Bir İbrahim bıçağı ikiye biçer taşı

Sevgili nasıl kırdı kutlu dişin taş senin
Ölüm bir kasırgadır çevirir seni beni

Nedir kucağında kocaman taş senin
III.Bir bir yürürlükten kaldırılıp çürümüş devrimleri

En gürbüz bir devrimi dikmek yerine taş senin
Nereye koysam seni söyle ey yüreğim

Bir gün beni ele verir bu güçlü atış senin.
Osman Sarı

Yönelişler
İçimde birikmiş Kerbela gibi

İşte kalbini getirdim sana
Yere çaldım bütün kelimeleri

Adını aradım yalnız adını
Gel de durdur burda sürekli dönen

Beynimi öğüten değirmenleri
Elini uzat ki bana elini

Kat kat duvarları yarıp çıkayım
Bir eşya ağıdır sökemiyorum

İçimden dışımdan kuşatmış beni.
Osman Sarı